Podanie jako pierwszego parametru pliku będącego szyfrogramem lub plikiem z sygnaturą spowoduje roszyfrowanie lub sprawdzenie sygnatury:
pgp szyfrogram [-o tekst_jawny]
(argument w [nawiasach] jest opcjonalny)
Domyślnie szyfrogram posiada rozszerzenie ".pgp". Opcjonalny parametr -o definiuje plik do którego zostanie zapisany wyjściowy tekst jawny. Jeśli nie zostanie on podany, tekst jawny zostanie zapisany do pliku o tej samej nazwie, ale bez rozszerzenia [jeżeli plik o danej nazwie już istnieje, PGP umożliwia podanie "w biegu" nowej nazwy -JBW]. Jeśli zaszyfrowany plik posiada również sygnaturę, zostanie ona automatycznie sprawdzona. Wyświetlony zostaje pełny identyfikator sygnatora.
Wszystkie czynności są wykonywane całkiem automatycznie, zarówno jeśli plik jest tylko zaszyfrowany, tylko podpisany lub poddany obu procesom naraz. PGP również automatycznie odszukuje potrzebne klucze w obydwu bazach, posługując się do tego zawartymi w szyfrogramie identyfikatorami. Interwencja użytkownika może byc wymagana jedynie dla podania hasła odblokowującego prywatny klucz.
PGP rozpozna także przypadek, gdy plik został zaszyfrowany konwencjonalnie (z opcją -c) i poprosi Cię o hasło.